Παράλληλα, ψέγει την πολιτεία, η οποία, «αντί να οργανώσει συνολικά την πολεοδομική νομοθεσία όπου κυριαρχεί το χάος, οι ασάφειες, η παρανομία, οι αντικρουόμενες και αμφιλεγόμενες διατάξεις, έχει παραχωρήσει αυτή την υποχρέωση στο ΣτΕ κι έτσι κάθε τόσο αιφνιδιαζόμαστε με νέες αποφάσεις που ανατρέπουν νομοθεσία δεκαετιών», τονίζοντας όμως πως, «αυτό δεν πάει να πει ότι, όλες οι αποφάσεις είναι άστοχες».
Άποψή του είναι πως, δεν έκανε πίσω το ΥΠΕΝ (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας), αλλά «απλώς διευκρίνισε τις διαδικασίες και ότι πριν εκδοθεί Π.Δ. για έναν οικισμό θα προηγείται διαβούλευση, ενστάσεις κ.λ.π. Κι ότι σ’ αυτή την διαδικασία μπορεί να προβλέπεται ζώνη ειδικών χρήσεων πέριξ των οικισμών».
Διευκρινίζει παράλληλα πως, «αυτό βέβαια ισχύει περίπου και σήμερα για ζώνη 500 μ. πέριξ των οικισμών σε κάποιες περιπτώσεις, και δεν θα λύσει το πρόβλημα ότι κάποια οικόπεδα που είναι άρτια σήμερα εντός οικισμού, με την έκδοση των Π.Δ. θα βρεθούν μη άρτια».
Στο ερώτημα, «ποια είναι η ενδεικνυόμενη λύση έτσι ώστε να σταματήσει η «ομηρεία» τόσων ιδιοκτητών και επιτέλους να μπει μια τάξη;», απαντά: «Η λύση έπρεπε να έχει δοθεί πριν από 50 χρόνια και είναι η «πολεοδόμηση» των οικισμών. Δεν γίνεται μετά από 4πλάσια σχεδόν αύξηση του πληθυσμού στο νησί και ανάπτυξη κλινών τετραπλάσια του πληθυσμού, να αναπτύσσεται ο κτιριακός όγκος και η «κατάληψη» της γης, χωρίς πρόβλεψη οδικού δικτύου, πλατειών, κοινόχρηστων γενικά χώρων, εκτάσεων για κοινωνικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές κ.α. υποδομές.
Όχι μόνο υποβαθμίζεται το περιβάλλον, αλλά διαταράσσεται και η ζωή των πολιτών επηρεάζοντας γενικότερα το κοινωνικό περιβάλλον».
Συνεχίζοντας ο κ. Καματερός, αναφέρει πως, ακόμα και τώρα να αποφασιστεί ότι
πολεοδομούνται όλοι οι οικισμοί, θα περάσουν δεκαετίες. Τι γίνεται όμως τώρα και μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες που έχουμε; Προτείνει την κατάργηση των οικισμών Παραδεισίου, Αγίου Νεκταρίου και Νέας Αλικαρνασσού, την πολεοδόμηση των περιοχών που προβλέπονται στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και άμεσα
μέτρα περιορισμών στους υπόλοιπους οικισμούς ώστε να είναι ελεγχόμενη η δόμηση.
«Ό,τι προβλέπει αυτό το Π.Δ. ακόμα και θετικά στοιχεία όπως είναι π.χ. οι ζώνες στους οικισμούς, δεν πρόκειται να λύσει τα παραπάνω προβλήματα αφού ακολουθεί την «πεπατημένη» της «μεταχρονολόγησης» και δεν προβλέπει ούτε επιταχύνει πολεοδομήσεις και μεταβατικές άμεσες διατάξεις» τονίζει.
Και καταλήγει λέγοντας: «Η ανοργανωσιά και η ασάφεια, η προχειρότητα και ο λαϊκισμός, πάντα χαρακτήριζαν την πολιτική στην χώρα μας. Αυτό βόλευε και βολεύει ώστε οι πολίτες να είναι εξαρτημένοι από την εκάστοτε εξουσία για την επίλυση όλων των προβλημάτων τους ακόμα και των πιο απλών της καθημερινότητας. Όποια μέτρα παίρνονται είναι αποσπασματικά και κάτω από πίεση συμφερόντων, με αποτέλεσμα πάντα να την πληρώνει η μικρή ιδιοκτησία και τα χαμηλά εισοδήματα».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Ερ: Κύριε Καματερέ, έχουν έρθει τα πάνω κάτω με το Προεδρικό Διάταγμα για την οριοθέτηση των οικισμών προ του 2023 και κάτω των 2.000 κατοίκων. Αλήθεια, περιμένατε μια τέτοια εξέλιξη;
Η.Κ.: Ψυχραιμία: Οι διατάξεις αυτές δεν ισχύουν από τώρα κι απορώ πως αυτό δεν τονίζεται από τους αναλυτές και τους δημοσιολογούντες.
Αναφέρεται ρητά στο προεδρικό Διάταγμα ότι: «Οι διατάξεις του Π.Δ. δεν εφαρμόζονται αυτόματα αλλά μόνο εφ’ όσον έχει προηγηθεί έκδοση σχετικού Π.Δ. για την οριοθέτηση κάποιου οικισμού». Κι αυτό θα γίνει στο πλαίσιο των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Τ.Π.Σ.) που εκπονούνται και προβλέπεται ότι θα ολοκληρωθούν το 2026 και θα ακολουθήσει η έκδοση Π.Δ. Πολλά ακόμα πρέπει να περιμένουμε. Αντί η πολιτεία να οργανώσει συνολικά την πολεοδομική νομοθεσία όπου κυριαρχεί το χάος, οι ασάφειες, η παρανομία, οι αντικρουόμενες και αμφιλεγόμενες διατάξεις, έχει παραχωρήσει αυτή την υποχρέωση στο ΣτΕ κι έτσι κάθε τόσο αιφνιδιαζόμαστε με νέες αποφάσεις που ανατρέπουν νομοθεσία δεκαετιών.
Αυτό δεν πάει να πει ότι, όλες οι αποφάσεις είναι άστοχες, αλλά φταίει η πολιτεία που δεν «τακτοποιεί» αυτά που είπα παραπάνω.
Ερ: Το ΥΠΕΝ δείχνει να κάνει ένα βήμα πίσω. Όπως αναφέρεται, θα δίνεται η δυνατότητα καθορισμού από τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια τα οποία αυτή τη στιγμή εκπονούνται ανά την Ελλάδα, ειδικών περιοχών ελέγχου χρήσεων γης (Π.Ε.Χ.) σε κάθε μια περιοχή και έπειτα από ειδικό σχεδιασμό, επαρκή τεκμηρίωση, επιστημονική μεθοδολογία και διαβούλευση με τους δήμους. Πώς το σχολιάζετε;
Η.Κ.: Κακώς αναφέρεται ότι το ΥΠΕΝ έχει κάνει πίσω. Απλώς διευκρίνισε τις διαδικασίες και ότι πριν εκδοθεί Π.Δ. για έναν οικισμό θα προηγείται διαβούλευση, ενστάσεις κ.λ.π. Κι ότι σ’ αυτή την διαδικασία μπορεί να προβλέπεται ζώνη ειδικών χρήσεων πέριξ των οικισμών. Αυτό βέβαια ισχύει περίπου και σήμερα για ζώνη 500 μ. πέριξ των οικισμών σε κάποιες περιπτώσεις, και δεν θα λύσει το πρόβλημα ότι κάποια οικόπεδα που είναι άρτια σήμερα εντός οικισμού, με την έκδοση των Π.Δ. θα βρεθούν μη άρτια.
Ερ: Τελικά, πόσοι οικισμοί του νησιού μας κινδυνεύουν; Εκτός των Αγ. Νεκταρίου, Παραδεισίου και Λάμπης υπάρχουν κι άλλοι;
Η.Κ.: Στο νησί μας περιλαμβάνονται όλοι οι οικισμοί χωρίς σχέδιο.
Συγκεκριμένα: Παραδείσι, Άγιος Νεκτάριος, Νέα Αλικαρνασσός, Πυλί, Τιγκάκι, Αντιμάχεια που είναι οριοθετημένοι με απόφαση Νομάρχου και Ασφενδιού, Κέφαλος που είναι προ του 1923 χωρίς οριοθέτηση.
Ερ: Επειδή ασχολείστε επί σειρά ετών με τα πολεοδομικά, μας έχετε δώσει συνεντεύξεις, έχετε κάνει παρεμβάσεις, ποια είναι η ενδεικνυόμενη λύση έτσι ώστε να σταματήσει η «ομηρεία» τόσων ιδιοκτητών και επιτέλους να μπει μια τάξη;
Η.Κ.: Η λύση έπρεπε να έχει δοθεί πριν από 50 χρόνια και είναι η «πολεοδόμηση» των οικισμών. Δεν γίνεται μετά από 4πλάσια σχεδόν αύξηση του πληθυσμού στο νησί και ανάπτυξη κλινών τετραπλάσια του πληθυσμού, να αναπτύσσεται ο κτιριακός όγκος και η «κατάληψη» της γης, χωρίς πρόβλεψη οδικού δικτύου, πλατειών, κοινόχρηστων γενικά χώρων, εκτάσεων για κοινωνικές, πολιτιστικές, εκπαιδευτικές κ.α. υποδομές.
Όχι μόνο υποβαθμίζεται το περιβάλλον, αλλά διαταράσσεται και η ζωή των πολιτών επηρεάζοντας γενικότερα το κοινωνικό περιβάλλον.
Δυστυχώς στην χώρα μας σε αντίθεση με όλες τις άλλες χώρες της Ε.Ε. αλλά ακόμα και από πολλές λεγόμενες «υποανάπτυκτες», δεν γίνονται.
Ακόμα και τώρα να πεις ότι πολεοδομούνται όλοι οι οικισμοί, θα περάσουν δεκαετίες. Τι γίνεται όμως τώρα μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες που έχουμε;
Είχα απαντήσει στην εφημερίδα σας λίγους μήνες πριν όταν σχολιάζαμε το Τ.Π.Σ. Κω – Νισύρου που παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Και είχαμε προτείνει ότι, μέχρι να γίνουν οι πολεοδομήσεις, που αργούν, πρέπει να υπάρχουν μέτρα στο μεταβατικό στάδιο όπως π.χ.:
- Η κατάργηση των οικισμών Παραδεισίου, Αγίου Νεκταρίου και Νέας Αλικαρνασσού και η πολεοδόμηση των περιοχών που προβλέπονται στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ.)
- Άμεσα μέτρα περιορισμών στους υπόλοιπους οικισμούς ώστε να είναι ελεγχόμενη η δόμηση. Δεν γίνεται με ένα Π.Δ. να καλύπτονται όλοι οι οικισμοί της χώρας είτε είναι ορεινοί, είτε πεδινοί, είτε ιδιαίτερου ενδιαφέροντος. Π.χ. στο Ασφενδιού μπορεί ο κτιριακός όγκος να δεκαπλασιαστεί σε σχέση με τον αρχικό οικισμό χωρίς καμία μελέτη με αυτά που ισχύουν τώρα.
Επομένως, ότι προβλέπει αυτό το Π.Δ. ακόμα και θετικά στοιχεία όπως είναι π.χ. οι ζώνες στους οικισμούς, δεν πρόκειται να λύσει τα παραπάνω προβλήματα αφού ακολουθεί την «πεπατημένη» της «μεταχρονολόγησης» και δεν προβλέπει ούτε επιταχύνει πολεοδομήσεις και μεταβατικές άμεσες διατάξεις.
Για όλα αυτά βέβαια απαιτείται και η αλλαγή νομοθετικού πλαισίου και αύξηση του κατάλληλου προσωπικού, πράγμα που όχι μόνο δεν γίνεται αλλά αντίθετα όλο και αποδιοργανώνονται υπηρεσίες και παραχωρούνται αρμοδιότητες σε ιδιώτες.
Ερ: Και μια απορία. Βγήκε Προεδρικό Διάταγμα για τους εν λόγω οικισμούς και μετά τη θύελλα των αντιδράσεων, το ΥΠΕΝ, όπως προανέφερα, επεξεργάζεται μια νέα ρύθμιση. Και ρωτώ. Μπορεί να παρακαμφθεί ένα Π.Δ. ή όχι; Διότι, εάν μπορεί, υπάρχει μια κάποια ελπίδα. Εάν όχι, πρόκειται για κοροϊδία…
Η.Κ.: Όλα μπορούν να γίνουν. Αλλά χρειάζεται πολιτική βούληση και μια άλλη πολιτική.
Ερ: Εν κατακλείδι κύριε Καματερέ, γιατί πιστεύετε πως συμβαίνουν όλα; Πού αποσκοπούν;
Η.Κ.: Η ανοργανωσιά και η ασάφεια, η προχειρότητα και ο λαϊκισμός, πάντα χαρακτήριζαν την πολιτική στην χώρα μας. Αυτό βόλευε και βολεύει ώστε οι πολίτες να είναι εξαρτημένοι από την εκάστοτε εξουσία για την επίλυση όλων των προβλημάτων τους ακόμα και των πιο απλών της καθημερινότητας. Έτσι έχουν διαμορφωθεί οι πολιτικοί των ρουσφετιών και οι… εξαρτημένοι πολίτες.
Συνέφερε την κάθε εξουσία η έλλειψη π.χ. δασολογίων, κτηματολογίου, χωροταξικών, πολεοδομικών σχεδίων κ.α. Κάποιοι κανόνες όμως της Ε.Ε. μας υποχρεώνουν να συμμορφωθούμε, αλλά εκτός από κάποιες εξαιρέσεις όπως π.χ. του Ν. 1337/83 του Τρίτση που έκανε ολόκληρο σχεδιασμό για την πολεοδομική ανασυγκρότηση της χώρας και η ανάπτυξη δασολογίου και κτηματολογίου (2015-2019), δεν υπάρχει βούληση να οργανωθούν όλα αυτά και να εκσυγχρονιστούν.
Όποια μέτρα παίρνονται είναι αποσπασματικά και κάτω από πίεση συμφερόντων, με αποτέλεσμα πάντα να την πληρώνει η μικρή ιδιοκτησία και τα χαμηλά εισοδήματα.
Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο αν προσθέσουμε και την έλλειψη πολιτικής για την λαϊκή (και όχι πλέον μόνο τη λαϊκή) στέγη, όπως π.χ. οργανωμένοι συνεταιριστικοί οικισμοί, λαϊκές κατοικίες, χαμηλότοκα δάνεια για την πρώτη κατοικία από Δημόσια Τράπεζα κ.α. Έτσι γίνονται οι φτωχοί φτωχότεροι, οι μεσαίοι φτωχοί και οι πλούσιοι πλουσιότεροι!
