Από τη μια τα αποκαΐδια με την κολοσσιαία φυσική καταστροφή που προκάλεσαν οι πυρκαγιές που δεν έσβηναν επί δύο εβδομάδες στη Ρόδο και από την άλλη η διαρκής επαγρύπνηση (;) στον αυξημένο κίνδυνο και για την Κω (ειδικά με τα τόσα τρωτά σημεία που έχουμε: πολύβουη από τουρίστες Ζιά-Ορεινός όγκος-ακαθάριστα οικόπεδα βραδυφλεγείς βόμβες κλπ), μόνο για... ήσυχες ημέρες του Αυγούστου δεν μπορεί να μιλάμε.

Η ενότητα, η πολιτική ωριμότητα, η ευθύνη και γενικά η παρουσίαση του καλού μας εαυτού διαρκεί μόλις όσο ένα...  τριήμερο πένθος (βλέπε τον άδικο θάνατο των δύο πιλότων του Canadair που συνετρίβη στην Κάρυστο, τους δύο θανάτους από τις φωτιές στη Μαγνησία, την εγκληματική έκρηξη στο στρατόπεδο πυρομαχικών στη Νέα Αγχίαλο κ.α.).

Μετά επανέρχεται, ασκαρδαμυκτί (που θα ‘λεγε και ο Γιάννης Τζανετάκος) και αναλαμβάνει δράση, ο γνωστός κακός μας εαυτός.

Έχουμε ασφαλώς και τους "αποδιοπομπαίους τράγους" (διαφορετικά, τι ελληνική τραγωδία θα ήμασταν...): Μηταράκης και Πατούλης. Ο  πρώτος, επειδή προτίμησε  διακοπές στην Πάτμο ενώ η Ελλάδα καιγόταν (κι όλα αυτά για δυο-τρεις μέρες διαφορά, αφού μόλις τον έδιωξε ο Πρωθυπουργός πήγε κι αυτός για Σαββατοκύριακο στα Χανιά και μπάνιο στο Μαράθι.  Εδώ θα πείτε επί αλήστου λοκ ντάουν έσπασε την καραντίνα για να πάει ποδηλατάδα στη Πάρνηθα, εκεί θα κολλήσουμε).

Και ο δεύτερος, έχασε τη θέση του Περιφερειάρχη που δεν την έχασε στα χιόνια και το απίστευτο χάος με τη "Μήδεια" τότε, επειδή παρασύρθηκε από θαυμάστριες και σηκώθηκε φεύγοντας για δυο στροφές ζεϊμπέκικο...

Κάπου γράφτηκε ότι από "ένα απέραντο φρενοκομείο" κινδυνεύουμε να γίνουμε "ένα απέραντο αποτεφρωτήριο"...

Γενικό ανησυχητικό συμπέρασμα πάντως είναι ότι οι μηχανισμοί πρόληψης και καταστολής ΔΕΝ λειτουργούν σωστά.

Το υπουργείο Προστασίας του πολίτη για παράδειγμα βασίζεται σε πόρους και ενεργοποίηση δυνάμεων που ανήκουν σε άλλα υπουργεία με αποτέλεσμα να μην υπάρχει συντονισμός, οι προσλήψεις πυροσβεστών (όπως και υγειονομικών) αποφασίστηκαν -όπως πάντα- κατόπιν εορτής (και να δούμε αν και πότε θα προχωρήσουν, πηγαίνοντας γι άλλα...).

Στην Κω, δύο φορές απειλήθηκε προ ημερών να καεί το γειτνιάζον με το Κονιαριό και τον ορεινό όγκο, Αμανιού (είτε εξ αμελείας, είτε εκ προθέσεως ένα και το αυτό, αν δεν είχαμε την άμεση επέμβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων και των εθελοντών με τους φορτωτές κλπ, ίσως τώρα να κλαίγαμε με μαύρο δάκρυ σαν τη Ρόδο) ελπίζοντας να μην τριτώσει το κακό.

Βέβαια, όλα αυτά είναι τόσο θεωρητικά, όσο και το να ασχοληθούν οι αρμόδιοι παράγοντες που έτσι κι αλλιώς -το βλέπουμε και στη Ρόδο όπως και πανελλαδικά άλλωστε- έχουν μπει σε νέα προεκλογική τροχιά (Δημοτικές - Περιφερειακές εκλογές Οκτωβρίου και αμέσως μετά πάμε για Ευρωεκλογές, μη νομίζετε ότι τελειώσαμε εκεί...).

Ακούγοντας, συνεπώς, αφενός πολίτες να διαμαρτύρονται για ακαθάριστα οικόπεδα με κλαδιά, χόρτα και εύφλεκτα υλικά σκέτο προσάναμμα ακόμα και μέσα στην πόλη, που έτσι κι αρπάξουν θα γίνουν παρανάλωμα του πυρός μέχρι και του δευτέρου ορόφου οι διπλανές πολυκατοικίες, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται και αφετέρου γειτονιές ολόκληρες να συγκαλούν συναντήσεις με δήμαρχο και υποψηφίους για την αναβάθμισή τους, λίγες μόλις μέρες πριν την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου που οι προτεραιότητες σαφώς είναι άλλες, σκέφτεσαι ότι ισχύει το "όποιος προλάβει πρώτος... ".

Από αυτή την άποψη στην τοπική επικαιρότητα κυριαρχεί η παρουσίαση καθημερινά νέων (περισσότερο παλιών για να λέμε την αλήθεια) υποψηφίων και ανακοινώσεις που φαίνεται ότι είναι απλά "για να συμπληρώσουμε".

Πολλοί νέοι (αλλά και πρώην νέοι που απογοητεύθηκαν γρήγορα) με ικανότητες συνεχίζουν να ιδιωτεύουν. Αν τους ρωτήσεις θα σου πουν ότι έχουν πειστεί πως "δεν αξίζει τελικά η εμπλοκή με την διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων".

Δεν υπάρχουν άνθρωποι πια ασχολούμενοι με τα κοινά οι οποίοι θα τους εμπνεύσουν.

Αλλά και παλαιότερα που υπήρχαν -όσοι θυμούνται- η πάγια τακτική τους ήταν να μην αφήνουν και πολύ τους νέους και ικανούς να ξεμυτίσουν. φοβούμενοι τους λεγόμενους "δελφίνους" , οπότε  γινόταν το περίφημο "πριόνισμα" θέσεων, η απογοήτευση και η πρόωρη αποστράτευση όσων δεν ήθελαν να κάνουν απλώς καριέρα στο "γλείψιμο" και στο ατομικό βόλεμα .

Πραγματικά, δύσκολες εποχές -και τότε και τώρα- για πολιτική και πολιτικούς...

Zogas_dimitris